Ödevimi internet yardımı olmadan yapamayacağıma kendimi inandırmış, ve saat 12buçukta kendilerini teslim etmem lazım olduğu için sabahın saat 8çeyreğinde kendimi bölüm kantininde buldum.
Yine ekstra saçma bigün. Biraz daha uyumak isterdim. Hem o zaman kırmızı ve şiş gözlerim olmazdı. Kimsede sormazdı, neyin var diye. Hayır yani anlamıyorum neden soruyorlar. Anlatmak istersem anlatırım gençler, rahat olun demek istiyorum. Herkes bişeyler soruyor. Anlatmayı geçtim; konuşmak bile istemiyorum. Az önce yakın arkadaşlarımla konuşurken gözlerimin dolduğunu hissetmek hoş değildi. Gözlerimin dolması bittiği için değil! Kimse anlamıyor belki, belki sadece inanmıyorlar ama gerçekten kendime ve yaşadıklarıma doluyor benim gözlerim!
Annemle konuşuyorduk sabah, ve görmeden bilmeden bana senin sıkkın dedi. Merak ettim, sesim o kadar mı beni ele veriyor. Finallerin gerginliğidir anne dedim, stresliyim biraz. Nasıl diyebilirdim ki, anne yine benimle eğlendiler diye. Ve gerçekten çok isterdim, herşeyi, her çıkmazımı, her hissimi birine anlatmak.
Bölümdeki dördüncü dönemimde, ilk defa final tarihlerimin arası açık. Ve
ben ilk defa buna üzüldüm. Keşke final haftam gelecek hafta
başlamasaydı. Yada nebileyim, bikaç dersim finale kalmasaydı. Salak ben!
Adana'ya gidiş biletimi de aldım. 10 haziran sabah 9 uçağı, resmen kahvaltıda evdeyim!
O zaman yapılacak şey şimdi basit. Gözlerimizi kapatıp, aklımıza ilk hangi şarkı geliyor onu tespit ediyoruz. Sonro o şarkıyı final şarkısı ilan edip; güzelce finallerimize çalışıyoruz.Henüz bulamadım ben kendi şarkımı, ama kesinlikle Travis.
Çok istersek, çok çalışırsak, bence iyi geçerler! ^^
Neyse, hadi ben ödeve döndüm..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder