aklımdan geçen herşey

*Yarından sonra tamamen bir üçüncü sınıf adayı oluyorum. Her ne kadar fluid arkadaşımızla birlikteliğimiz belki seneye kalmış olsa da, ve thermo beni bikaç ay sonra tekrar ziyaret etse de; biliyorum oldum ben. Anne ben üçüm!

*Yarın son ikinci sınıf sınavım var. Muko'dan. Yani ben ona muko diyorum; hani daha az korkutucu olsun diye. Tam adı mukavemet. Hatta mechanics of materials!
Bu gece bu dönemin son sabahlaması. Son kez görmeyi planlıyorum maviyi. Bir kere daha belki iyi olur diyerekten. Aslında iyi çalıştım, ve içimde keşke vizelere de böyle çalışsaydım sesi var, lanet! Olsun ama, hem ODTÜ final okulu. [Poff teselli de son nokta.]


*Eve gidiyorum! Gerçekten mutluyum bu yüzden. Uçakla gidiyor olmam bu mutlulukta önemli bi yüzde alıyor olabilir, evet. :D Şaka bi yana da, hakkaten istiyorum artık Ankara'dan gitmek. Sanki eve gidince, annemin-babamın yanındayken, büyüdüğüm yatakta uyurken, Kekik'i kızdırmaya çalışır, Rex'le oynarken Ankara'da yaşadığım kötü şeyler uçup gidiyor. Mutlu oluyorum, enerji doluyorum, ve hazır oluyorum! Burdan biricik eve sesleniyorum; ben geliyorum!

*O değil de insan oğlu kuş misali efendim. Geçen hafta bu gün, günün en mutlu insanıydım ben. [Tamam belki değildim ama, aday olurdum yani] Can vardı yanımda, ama hakkaten yanımdaydı yani. Dokunabilecek kadar yanımda! Tehey tehey. Ama olsun. Birinin yanında olması ona dokunabilmek demek değil, bunu biliyorum; o yüzden şuan dokunabilecek kadar yakın olmamak çok rahatsız etmiyor beni. [Biraz rahatsız ettiği gerçeğini inkar edemiyorum.]

Aaa bide, hayatta hala güzel şeyler oluyor.